CORPUS BIBLIORUM ÆTATIS REFORMATIONIS
Froschauer-Bibel  (Zürich 1531)  Mk 1

Textübersicht    Version 1    Version 2    Version 3    Version 4

[Titelseite]   zum Textanfang

Die gañtʒe Bibel
der vŗſpŗünglichē Ebŗaiſchen
vnd Gŗiechiſchen waarheyt
nach/ auffs aller tŗeüwli=
cheſt verteütſchet.

Getruckt ʒů Ʒürich bey Chŗiſtoffel
Fŗoſchouer/ im Jar als man ʒalt
M. D. XXXI.

[208v-1]   zum Textanfang
Euangelion   
Euangelion Sant
Marcus.
Das erſt Capitel.
Er beſchŗeybt das ampt Joannis des T₍ö₎uffers/ den tauff
Chŗiſti/ ſein faſten/ ſein pŗedig/ vn̄ ber₍ü₎ffung etlicher jungeŗn.
A
Malac.3.
Matt.11.
Luc.7.
Eſa.40.
Mat.3.
Luc.3.
Ioan.1.
[1] [8]DJ₍ſʒ₎ iſt der an=
fang des Euange=
lij von Jeſu Chŗi=
ſto dem ſun Got=
tes/ [2] als geſchŗibē iſt
in den Pŗopheten:
Sihe/ ich ſend mei=
nen botten voŗ dir
h₍ä₎r/ der da bereyte deinen w₍ä₎g voŗ dir. [3] Es
iſt ein r₍ü₎ffende ſtim̄ in der w₍ü₎ſte/ bereytend
den w₍ä₎g des Herrē/ machend ſeine fůßpf₍ä₎d
richtig.
Mar.3.
[4] Joannes der was in der w₍ü₎ſte/ vn̄ tauf=
fet/ vnd pŗediget den tauff der beſſerung ʒur
vergebung der ſünden. [5] Vnd es gieng ʒů jm
hinauß das gan₍tʒ₎ J₍ü₎diſch land/ vn̄ die von
Jeruſalem/ vn̄ lieſſend ſich alle von jm t₍ö₎uf=
fen in dem Joŗdan/ vn̄ bekantend jre ſünd.
Mat.3.
Luce.3.
Math.3.
Luc.3.
Ioan.1.
Math.5.
Ioan.1.
A₍ct₎.1.2.
[6] Joannes aber was bekleydet mit kameel[=]
haaren/ vnnd mit einem lideren gürtel vmb
ſein lende/ vnd aß h₍ö₎uwſchŗecken vnd wild
honig/ [7] vnd pŗediget/ vnd ſpŗach: Es kumpt
einer nach mir/ der iſt ſtercker dan̄ ich/ dem
ich nit gnůgſam bin dʒ ich mich voŗ jm bu=
cke/ vn̄ die riemen ſeiner ſchůch aufl₍ö₎ſe. [8] Jch
tauff euch mit dem waſſer/ aber er wirt euch
tauffen mit dem heyligen geyſt.
[9] Vnd es begab ſich ʒur ſelbigen ʒeyt/ das
 
[208v-2]   zum Textanfang
   
Jeſus auß Galilea von Naʒareth kam/ vnd
ließ ſich tauffen vonn Joanne im Joŗdan.
[10] Vn̄ von ſtundan/ als Jeſus auß dem waſ=
ſer gieng/ do ſach er das ſich die him̄el auf=
thettend/ vnd den geyſt gleych wie eine Tub
herab ſteygen auff jn. [11] Vnd da geſchach ein
ſtim̄ von himmel: Du biſt mein lieber ſun in
dem ich ʒů_fŗiden bin.
Mat.3.
Luc.3.
[12] Vnd bald treib jn der geyſt in die w₍ü₎ſte/
[13] vnd was in der w₍ü₎ſte vier₍tʒ₎ig tag/ vn̄ waŗd
verſůcht von dem Satan/ vn̄ was bey den
thieren. Vnd die engel dienetend jm.
B
Matth.4.
Luc.4.
[14] Nach_dem aber Joannes gefangen was/
kam Jeſus in Galilea/ vnnd pŗediget das
Euangelion vom reych Gottes/ [15] vn̄ ſpŗach:
Die ʒeyt iſt erfüllt/ vnd das reych Gottes iſt
nach herʒů kom̄en/ beſſerend euch vnd glau[=]
bend dem Euangelio.
Math.4.
A₍ct₎.3.
[16] Do er aber an dem Galileiſchen meer
gieng/ ſach er Simon vnd Andŗeam ſeinen
bŗůder/ das ſy jre ne₍tʒ₎ ins meer wurffend/
dann ſy warend fiſcher. [17] Vnd Jeſus ſpŗach
ʒů jnen: Volgend mir nach/ ich wil euch ʒů
menſchen_fiſcheren machen. [18] Vn̄ von ſtund=
an verlieſſend ſy jre ne₍tʒ₎/ vnnd volgtend jm
nach.
Math.4.
Luc.5.
[19] Vnd do er von dannen ein wenig fürbaß
gieng/ ſach er Jacoben den ſun Ʒebedei/ vn̄
Joannē ſeinen bŗůder/ do ſy jre ne₍tʒ₎ im ſchiff
ʒůſamen bů₍tʒ₎tend/ vnnd bald růfft er jnen.
[20] Vnnd ſy lieſſend jren vatter Ʒebedeon im
ſchiff mit den tagl₍ö₎neren/ vnd volgtend jm
nach.
[21] Vnd ſy giengend gen Capernaum/ vnd
bald an den Sabbathen gieng er in die Schů[=]
len vnnd leeret. [22] Vnnd ſy entſa₍tʒ₎tend ſich ab
ſeiner leer: dan̄ er leeret gwaltiglich/ vnnd
nit wie die gſchŗifftglerten.
Mat.4.7.‖& 8.
Ioan.1.
Luc.4.8.
[23] Vnd es was in jren ſchůlen ein menſch
beſ₍ä₎ſſen mit einē vnſaubern geiſt/ der ſchŗey/
[24] vnd ſpŗach: Halt/ was habend wir mit dir
ʒe|ſchaffen Jeſu von Naʒareth? biſt du kom[=]
men vns ʒů verderben? ich weyß das du der
heylig Gottes biſt. [25] Vnd Jeſus beſchalckt jn
mit tŗ₍ö₎uwen/ vnd ſpŗach: Verſtum̄/ vnd far
auß von jm. [26] Vnnd der vnſauber geyſt reiß
jn/ vnd ſchŗey laut/ vnd fůr auß von jm. [27] Vn̄
ſy erʒittertend alle/ alſo/ das ſy vnder ein=
andern ſich erfŗagtend/ vn̄ ſpŗachend: Was
iſt das? Was iſt das für ein neüwe leer? Er
C
Der teü[=]
fel erken̄e
Chŗiſtū
auch.
Iacob.1.
Mat.8.
Inf. eodē‖ capit.
  gebüt
[209r-1]   zum Textanfang
Sant Marcus.    CCIX
gebeüt mit gwalt den vnſauberen geyſten/
vnnd ſy ſind jm gehoŗſam. [28] Vnd ſein gůtter
lümbd erſchall bald vm̄her in die gegne vn̄
anſt₍ö₎ß Galilee.
Matth.8.
Luc.4.
[29] Vnnd ſy giengend auß der ſchůl/ vnnd
kamend bald in das hauß Simonis vnnd
Andreas/ mit Jacoben vnd Johanne. [30] Vn̄
die ſchwiger Simonis lag/ vnnd hatt das
feber/ vnnd von ſtundan ſagtend ſy jm von
jr. [31] Vnd er tratt ʒů jr/ vnd richtet ſy auf/ vnd
hielt ſy bey der hand. Vnnd das feber ver=
ließ ſy von ſtundan. Vnd ſy dienet jnen.
Luc.4.
Marc.3.5.
Luc.5.
[32] Am abent aber/ do die Sonn vndergan[=]
gen was/ brachtend ſy ʒů jm allerley kran=
cken vnd beſ₍ä₎ßnen/ [33] vnd die gan₍tʒ₎ ſtatt ver=
ſamlet ſich voŗ der thür. [34] Vnnd er halff vil
kranckenn mit mancherley ſuchten beladen/
vnd treib vil teüfel auß/ vn̄ ließ die teüfel nit
reden/ dann ſy kantend jn.
D
[35] Vnd des moŗgens voŗ tag ſtůnd er auf/
vnnd gieng hinauß. Vnnd Jeſus gieng in
ein eyn₍ö₎de/ vnnd b₍ä₎ttet daſelbſt. [36] Vnd Pe=
trus mit denen die mit jm warend/ eyletend
jm nach. [37] Vnnd do ſy jnn fundend/ ſpŗach=
end ſy ʒů jm: Jederman ſůcht dich. [38] Vnd er
ſprach ʒů jnen: Laſſend vns in die n₍ä₎chſten
ſtett gon/ das ich daſelbſt auch pŗedige: dan̄
darʒů bin ich kommen. [39] Vnnd er prediget in
jren ſchůlen/ im gan₍tʒ₎en Galilea/ vnd treyb
die teüfel auß.
Math.18.
Luce.5.
Mat.8.9.21.
Luc.5.
Leuit.14.
[40] Vn̄ es kam ʒů jm ein auſſe₍tʒ₎iger/ der batt
jnn/ vnd kneüwet voŗ jm/ vnd ſprach ʒů jm:
Wilt du/ ſo magſt du mich wol reynigenn.
[41] Vnnd es erbarmet Jeſum/ vnnd ſtrackt die
hand auß/ vnd růrt jnn an/ vnd ſprach: Jch
wils thůn/ biß reyn. [42] Vnd als er alſo ſpŗach/
gieng von jm von ſtundan der auſſa₍tʒ₎/ vnd
ward reyn. [43] Vnd Jeſus verbot jm mit tŗ₍ö₎u[=]
wen/ vnnd treyb jnn von ſtundan von jm/
[44] vnd ſprach ʒů jm: Sich ʒů/ das du nieman
nichts ſageſt/ ſunder gang hin/ vn̄ ʒeyg dich
dem prieſter/ vnd opfer für dein reynigung
was Moſes gebotten hat/ ʒur ʒügnuß über
ſy. [45] Er aber/ do er hinauß kam/ hůb an tr₍ä₎f=
fenlich außʒekünden vn̄ lautprecht ʒemachē
die gſchicht/ alſo/ dʒ er hinfür nit mer kondt
offenlich in die ſtatt gon/ ſunder er was da
auſſen in den eyn₍ö₎dinen/ dan̄ ſy kamend ʒů
jm von allen enden.
 
[209r-2]   zum Textanfang
   
Das ij. Capitel.
Er macht den bettriſen gſund/ ber₍ü₎fft den Leui/ entſchul=
diget ſeine jünger mit heimlicher beſchelckung der Juden.
[1] [5]VNd er gieng über etlich tag wi[=]
deŗumb gen Capernaum/ vnd
es ward lautprecht das er im
hauß was. Vnd von ſtundan
verſamlet ſich die gā₍tʒ₎ menge/
alſo/ ...
A
Marc.9.
Luc.5.
Ioan.5.
Matt.9.
DD 
[Juni 2006 – Wolf-Dieter Syring]   zum Textanfang